Ovaj veliki i sveti muž beše izvanredan tumač i zaštitnik Pravoslavlja. Sav njegov život posvećen beše borbi protiv Arijeve jeresi, koja ne priznavaše Sina Božjega Bogom i huljaše na Svetu Trojicu. Sa svog arhiepiskopskog prestola tri puta beše od jeretika udaljavan i progonjen u Jermeniju. Borba među pravoslavnim i jereticima vođaše se tako ogorčeno da jedanput, kada sveti Meletije u crkvi govoraše narodu o božanskoj Trojici u jedinstvu, njegov sopstveni đakon, jeretik, pritrči vladici i zatvori mu usta šakom. Ne mogući besediti jezikom Meletije beseđaše znacima. Naime, on diže svoju ruku uvis, otvori najpre tri prsta, i pokaza narodu, po tom sklopi ruku i uzdiže jedan prst. Učestvovao na II vaseljenskom saboru gde mu je car Teodosije naročitu počast ukazivao. Na tom saboru Bog je projavio čudo preko ovoga svetoga arhijereja. Naime, kada je Meletije dokazivao arijevcima dogmat Svete Trojice, on najpre diže tri prsta, razdvojeno, jedan po jedan, pa ih po tom sklopi ujedno, i u tom času pokaza se pred svima prisutnim iz njegove ruke svetlost kao munja. Na tom saboru sveti Meletije utvrdi Grigorija Bogoslova na prestolu carigradskom. Ranije pak on beše zađakonio Vasilija Velikog i krstio Jovana Zlatousta. Po svršetku sabora sveti Meletije skonča svoj zemaljski život u Carigradu. Njagove mošti su prenete u Antiohiju.