Veliki jerarh Srpske crkve i naslednik svetog Save, Arsenije beše rodom iz Srema. Još u mladosti zamonaši se i predade iskreno svesrdnom podvigu radi spasenja duše. No čuvši za divnu ličnost i delatnost svetog Save, Arsenije ode k njemu u Žiču, gde ga Sava ljubazno primi i uvrsti u bratstvo Žičko. Videći retke vrline u Arseniju, Sava ga uskoro postavi za igumana Žičke obitelji. Кada Mađari navališe na zemlje srpske, posla Sava Arsenija na jug, da traži za arhiepiskopiju neko mesto sklonitije od Žiče. Arsenije izabra Peć, i tu sagradi manastir i crkvu svetim apostolima, koja se docnije prozva crkva Vaznesenja Gospodnja. Pred svoj drugi polazak za Jerusalim Sava odredi Arsenija sebi za naslednika na arhiepiskopskom prestolu. A kada Sava pri povratku umre u Trnovu, Arsenije navali na kralja Vladislava, da prenese telo Savino u srpsku zemlju. Mudro upravljao crkvom trideset godina, i upokojio se u Gospodu 28. oktobra 1266. godine. Na oltarnom zidu Pećkog hrama stoji napisano: „Gospodi Bože naš vonmi, posjeti i blagoslovi hram sej… pomenite že i mene grješnago Arsenija”. Sahranjen tu u Pećkom hramu.